Funeral ..Lanna Community ..Chiang mai -Thailand

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

I am Raj....

Hi Dear... This year from the next month..I shall start teach art... at Bansthali University...  Bansthali University...is near by Jaipur city...my aim is to understand  youth...life..how they..think about the art...and communicate the society.. for better communication....after the school education....youth normally think go to learn..from  college ...at the same time they build...life...for good...and this beautiful time they communicate..each other for future...this is the best part of life...to understand and learn things...        
Read more

कलेची कलाकारी...आणि कलविकास

 कलेची कलाकारी...आणि कला विकास ..  चित्र,चित्राची दृष्य-भाषा अवगत करून कलावंत,कलाकार घोषित करून वावरणारे असंख्य आहेत.मुळात चित्र,शिल्प का करायचं?कशासाठी आकारायच ? हा एक प्रश्न मनात असतोच.  बालचित्रकला याची सुरुवात मनस्मृतीतून अवगत होत असते.बालमनाच्या अंतर्गत दृष्य लहरींचे पृष्ठभागावर सादरीकरण असते. मनातील आंतरपटलावर  उमटणाऱ्या असंख्य रेघोट्यांतून त्याचे आकाराणे असते.रोज पाहिलेले रंग तो त्या आकारात शोधत रंगव्याप्ती घडवत असतो.हे घराच्या भिंतीवर बालपणी  चितारायच कोण शिकवतय ? कोणीही नाही !  ते त्या बालमनाचे स्पंदन असते.असंख्य आकाराच्या नियोजनात त्याचे मनन चिंतन असते.  शालेय जीवनात काळ/वेळ/विषय/तासिका/शिस्तबद्ध /वर्ग/गट यांच्या सर्व आखणीत अभ्यास,पठण,अनुकरण करत आपल्या अंतर्गत कलागुणांचा विशिष्ट तासिकेत विकास असतो.अभ्यासाबरोबर चिंतन मनन करताना कला आणि कौशल्य या परिभाषेत आत्मसमान ,विकास,मानसिक सौंदर्यातून उदात्त भावनेचा विकास साधला जातो.  कला महाविद्यालय या सर्जन वाटचालीत आपल्या रुचित आपण आपला विकास आणि कला ध्यास साधत अर्थार्जन/महत्वाकांक्षा/मानसिक विकास/...
Read more

एक कोरा प्रदेश ...

एक कोरा प्रदेश ... अनवाणी पेन्सिल झिजते आहे ! असंख्य गिरबटत पायवाटा काळ्या रेषांच्या आवर्तनात भाळप्रदेशाच्या प्रस्तुती वेदनेतून ठळक स्त्रावणारे आकार शुभ्र अस्तित्व व्यापत काळेपण समृध्द होत जाणे विलक्षण! कर्ताकरविता ,स्त्रोत,उगम,अंत,अनंत धुंडाळण्यापेक्षा एकमेकांच्या स्पर्शाच्या आरोह अवरोहात आवेगात, गुंतून घेत तृप्त व्हायचं ! आतला बंदिस्त शिसंं-नाद टोकदार,बोथड,तासता तासता शकलं, आवरणे गळून पडतात काळा गाभा झिजताना नियतीच्या घट्ट आवरणात बोटांच्या स्पर्शनादात घर्षणाच्या,आलिंगनात स्पर्शभाषेतून मौन-मुक्त होत साकारायचं आकार,निराकार ,अर्थ,बोध, शोधत राहायचं विचार,प्रवाह,मन,संवेदना,साद, प्रतिसादात पेन्सिल पराधिन असते गिरगिटता,तासता-तासता गुलाम असते ! पेन्सिल तिचे अस्तित्व साकारणारी बोटे मनाची कवाडे आरिला वेसण घालून दौडवता दौवडता पेन्सिल खुजी होते ! आस्तित्वहिन होत जाते ! मूक असते! पेन्सिल.. राज वसंत शिंगे १८/५/२०२३
Read more