do you think we..go with art... basically in visual art...in school we teach or go with art experiment level...
now a day child can't work with art...or parent are more serious for marks...no one think about mind set of work to play or the child life....to do free work...the education work only on marks...to win the race....from morning to night....all study's for marks...and the self impotent....this education divide in the two part one in city...and another in village...school education is now more popular for money making business...no one think about the vision of art to learn for the development for the society...for long back  shri Ravindranath tegor think about surrounding...for learning process...and  shri swami Vivekanud vision is  to develop education process for the human being...r u teacher....? u teach.....? this the art of life....to understand....each others ...and learn step by step....for the future...   

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

ईर्षा

  ईर्षा ईर्षा गुप्तपणे वावरत असते... सुप्तपणे सखोल अंतर्गत हालचालीवर दबा धरून.. मूळ आणि कोंब दोन्ही दिशेला पसरताना.. ईर्षा भुसभुशीत मातीतून मार्ग काढत तर कधी खुज्या ठेंगण्या आभाळाला गवासणी घालत वावरते... ईर्षा मतलबी बागडते.. बहरते ओसारते लुप्त होते.. अदृष्य नादात आपल्या वर्चस्वाला शह देत ईर्षा ..आपल्यातचं आपलीचं गां X मारते... राज वसंत शिंगे २५/१२/२०२३
Read more

जी... व...आणि न

  [ 1 ] जी...व... आणि.. न.... पहाटे शरीर जागे होतांच मन जागे होते,विचार चक्र,भविष्यातील दिवा स्वप्नांची मालिका सुरू होते.आपल्या अस्तित्वाची आगेकूच करताना,आजच्या दिनक्रमात आपली प्यादी नीट चालवताना आपला विचार आणि संवाद करताना आपला दैनंदिन अभिनय सुरू राहतो. आशा,गरजा,कर्तव्ये, जाणिवा, जबाबदारी,हक्क,अपेक्षा,प्रश्न, प्रतिप्रश्न या जीवित परस्पर नाते/संबंधित/जगणे हा रोजचा व्यवहार असतो. एक जादूगार,कळसूत्री नियतीचा पाठलाग करताना आपले श्वास घेत रमणे असते.चेहरा हा क्षणाक्षणाला बदलत संवादाच्या आंदोलनातून हावभाव,हालचाली,संवेदना लादत/स्विकारत मूक निसर्ग/परिसर,घर/बाहेर, जे जगणे.. म्हणजे दैनंदिन जीवन असते. त्याच्या अथक स्पंदनातून आज/उद्या चे जगणे/वागणे आपण स्वीकारत असतो.आपल्याला भ्रम असतो की हे मी करतोय! करता/ करविता साद/प्रतिसाद देत समज/जाणिवा/अधिकार/हक्क/राग/लोभ/मोह/माया/मत्सर या आंदोलनात आपण जगत असतो..आपला अभिनय सुरू असतो. नशिबी/योगायोग/संपर्क/घडणे/बिघडणे/वागणे/वावरणे/संग यातून समोरचे चित्र ,मंच अवकाशात आकारताना,प्रत्यक्ष/अप्रत्यक्षपणे आपण आपले जीवन रेखाटत आपला जगण्याचा सहभाग असणे.. म्हणजे ज
Read more

कलेची कलाकारी...आणि कलविकास

 कलेची कलाकारी...आणि कला विकास ..  चित्र,चित्राची दृष्य-भाषा अवगत करून कलावंत,कलाकार घोषित करून वावरणारे असंख्य आहेत.मुळात चित्र,शिल्प का करायचं?कशासाठी आकारायच ? हा एक प्रश्न मनात असतोच.  बालचित्रकला याची सुरुवात मनस्मृतीतून अवगत होत असते.बालमनाच्या अंतर्गत दृष्य लहरींचे पृष्ठभागावर सादरीकरण असते. मनातील आंतरपटलावर  उमटणाऱ्या असंख्य रेघोट्यांतून त्याचे आकाराणे असते.रोज पाहिलेले रंग तो त्या आकारात शोधत रंगव्याप्ती घडवत असतो.हे घराच्या भिंतीवर बालपणी  चितारायच कोण शिकवतय ? कोणीही नाही !  ते त्या बालमनाचे स्पंदन असते.असंख्य आकाराच्या नियोजनात त्याचे मनन चिंतन असते.  शालेय जीवनात काळ/वेळ/विषय/तासिका/शिस्तबद्ध /वर्ग/गट यांच्या सर्व आखणीत अभ्यास,पठण,अनुकरण करत आपल्या अंतर्गत कलागुणांचा विशिष्ट तासिकेत विकास असतो.अभ्यासाबरोबर चिंतन मनन करताना कला आणि कौशल्य या परिभाषेत आत्मसमान ,विकास,मानसिक सौंदर्यातून उदात्त भावनेचा विकास साधला जातो.  कला महाविद्यालय या सर्जन वाटचालीत आपल्या रुचित आपण आपला विकास आणि कला ध्यास साधत अर्थार्जन/महत्वाकांक्षा/मानसिक विकास/समाजभान/कलेतून सहकार्यातून आपण स्वतःला
Read more